Στον σημερινό κόσμο συχνά παίρνουμε για δεδομένη την αφθονία των όμορφων και δημιουργικών σχεδίων ιστοσελίδων, προσεκτικά κατασκευασμένα από έμπειρους σχεδιαστές UX για να μας παρέχουν εύκολη και απολαυστική εμπειρία περιήγησης.
Ωστόσο, δεν ήταν πάντα έτσι, και πριν από είκοσι χρόνια (ή περισσότερο) το διαδίκτυο ήταν ένα πολύ διαφορετικό μέρος. Με εξαιρετικά αργές dial-up συνδέσεις, και δεν χρειαζόταν να κάνεις τις ιστοσελίδες να προσαρμόζονται σε φορητές συσκευές -οι απαιτήσεις του σχεδιασμού της ιστοσελίδας ήταν πολύ διαφορετικές.
Πολλά από τα χαρακτηριστικά των ιστοσελίδων που εμφανίστηκαν σε όλη τη δεκαετία του ’90 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000 έχουν πλέον ξεπεραστεί εξ ολοκλήρου, αλλά αν θέλαμε να δούμε μέσα από την ομίχλη του χρόνου, θα βλέπαμε μερικά από τα ακόλουθα
1. Μετρητές επισκεπτων
“Είστε ο επισκέπτης νούμερο: 12345 ” ήταν κάτι πολύ κοινό από τις ιστοσελίδες της δεκαετίας του ’90, και εξακολουθούμε να αναρωτιόμαστε γιατί- τι έπρεπε να κάνει ο χρήστης με αυτήν την πληροφορία;
Μερικές φορές οι μετρητές υπήρχαν ως ένα εργαλείο συλλογής δεδομένων για τον υπεύθυνο της ιστοσελίδας, ώστε να μπορει να διατηρήσει ορισμένες μετρήσεις σχετικά με τη δημοτικότητα των σελίδων του. Κάτι τέτοιο πλέον έχει αντικατασταθει με υπηρεσίες όπως το Google Analytics, το AWStats και άλλες παρόμοιες υπηρεσίες μετρήσεων. Συχνά όμως, οι μετρητές, δεν λειτουργούσαν πολύ καλά, και ειδικά στα πρώιμα στάδια τους μετρούσαν εμφανίσεις και όχι επισκέψεις-πράγμα που σημαίνει ότι ο καθένας θα μπορούσε απλά να ανανεώσει τη σελίδα αρκετές φορές και να διογκώσει τεχνητά τα στατιστικά στοιχεία.
2. “Για βέλτιστη προβολή χρησιμοποιείστε Netscape 4.0”
Παραδόξως, ένας μεγάλος αριθμός ιστοσελίδων στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και αρχές της δεκαετίας του 2000, έφεραν μικρές προειδοποιήσεις στο κάτω μέρος της σελίδας ως προς το ποιο πρόγραμμα περιήγησης, ανάλυση οθόνης, ή την έκδοση Shockwave, έπρεπε ο επισκέπτης να χρησιμοποιήσει για να απολαύσει καλύτερα το περιεχόμενο.
“Βέλτιστη προβολή στα 1024×768 “, ή “αυτή η ιστοσελίδα προβάλλεται καλύτερα με Netscape”-λες και περίμεναν απο τον χρήστη να προσαρμόζει συνεχώς την ανάλυση της οθόνης του υπολογιστή του και να παίζει από το ένα πρόγραμμα περιήγησης στο άλλο για να σερφάρει στο διαδίκτυο.
Η ιδέα ότι ο χρήστης θα πρέπει να επισκεφθείτε το site με τον σωστό τρόπο, και όχι ο σχεδιαστής να εξασφαλίσει ότι η ιστοσελίδα πραγματικά λειτουργούσε σωστά σε οποιονδήποτε υπολογιστή, φαίνεται κάπως περίεργο με βάση τα σημερινά πρότυπα σχεδιασμού.
3. “Υπό κατασκευή”
Για κάποιο λόγο, ήταν υψίστης σημασίας να ενημερώσουμε το κοινό ότι ένας ιστότοπος βρίσκεται επί του παρόντος στην παραγωγή. Εξάλλου, δεν θα μπορούσες να έχεις επισκέπτες να καταλήγουν σε μια κενή σελίδα, έτσι;
Οι σελίδες “υπό κατασκευή” και “σύντομα κοντά σας” είναι σε μεγάλο βαθμό κάτι απο το παρελθόν, για τον απλό λόγο ότι είναι εντελώς χάσιμο χρόνου. Αν ένας χρήστης κάνει κλικ σε έναν σύνδεσμο, αναμένεται να καταλήξει σε κάτι που σχετίζεται με αυτόν τον σύνδεσμο- όχι σε μια σελίδα χωρίς περιεχόμενο με λογότυπο υπό κατασκευή.
4. Flash
Με την έλευση του HTML5 και άλλων στοιχείων προόδου, οι ιστοσελίδες Flash έχουν γίνει ένα λείψανο μιας παρελθούσας εποχής.
Εκείνη την εποχή, το Flash έμοιαζε να ανοίγει έναν κόσμο με άπειρες δυνατότητες σχεδιασμού. Οι σχεδιαστές δεν περιοριζόταν πια στη μορφοποίηση κείμενου και στα μικροσκοπικά GIF, αλλά μπορούσαν να δημιουργήσουν γεμάτους κινούμενα σχέδια, ήχο και αλληλεπίδραση, ιστότοπους!
Οι ιστότοποι με flash άρχισαν να χάνουν την λάμψη τους γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 2000, όταν οι χρήστες άρχισαν να ενοχλούνται με τη συνεχή ανάγκη να ενημερώνουν τα πρόσθετα τους και να έχουν μουσική που παίζεται σε αυτούς κατά τη διάρκεια της περιήγησης- για να μην αναφέρουμε καν τα καλά τεκμηριωμένα προβλήματα ασφάλειας.
Σήμερα, είναι δύσκολο να βρει κανείς ζωντανές ιστοσελίδες που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν Flash, και πολλά από τα σύγχρονα προγράμματα περιήγησης, αντιμετωπίζουν με φαινομενική περιφρόνηση (το Chrome, για παράδειγμα, έχει μπλοκάρει το περιεχόμενο Flash από προεπιλογή από το 2016).
5. Frames
Όσο άσχημα κι αν ήταν, τα πλαίσια, όσων αφορά την πλοήγηση είχαν λογική εκείνη την εποχή. Τα πλαισια ήταν ένας πολύ καλός τρόπος για να μπορεί να χρησιμοποιήθει ξανά ο κωδικας για το περιγραμμα του περιεχόμενου της ιστοσελίδας (και ετσι δεν χρειάζοταν να επεξεργαστει κάθε μεμονωμένη σελίδα) .
Επέτρεψαν επίσης κάποια βελτιστοποίηση στην ταχύτητα την εποχή του dial-up, καθώς ο χρήστης δεν θα χρειαζόταν να κάνει εκ νέου λήψη των στοιχείων μιας σελίδας αφού ήταν τα ίδια με αυτά που προβλήθηκαν προηγουμένως.
Ωστόσο, τα πλαίσια προκάλεσαν έναν αριθμό σφαλμάτων χρηστικότητας. Για αρχή, αρκετα συχνά δεν δουλευε σωστα το κουμπι “back”(πίσω) του προγράμματος περιήγησης, για να μην αναφέρουμε καν οτι έκανε τις σελίδες δύσκολο να εκτυπωθούν- και έπειτα καθιστούσε αδύνατον στον χρήστη να αποθηκεύσει συγκεκριμένες διευθύνσεις URL.
Τα πλαίσια αντιπροσωπεύουν επίσης σημαντικά προβλήματα για το SEO (μια ιστοσελίδα που ενσωμάτωνε πλαίσια ήταν πολύ δύσκολο να αρχειοθετηθεί απο μηχανές αναζήτησης).
Ως αποτέλεσμα, τα σχεδιαγράμματα που αποτελούνται από πλαίσια είναι ουσιαστικά παρελθόν, αν και το στοιχείο “iframe” επιβιώνει για χρήση σε σύγχρονα HTML5 projects.
Συνοπτικά, ο σχεδιασμός ιστοσελίδων έχει αναμφίβολα φθάσει σε ένα πρωτοφανές επίπεδο ωριμότητας στον σημερινό κόσμο- οι τεχνολογικοί περιορισμοί και η μη εξευγενισμένη σκέψη έχουν δώσει τον δρόμο σε έναν καλά εδραιωμένο κόσμο με κομψά σχεδιασμένες, εύκολες στην χρήση ιστοσελίδες.
Εντός σχετικά σύντομου χρονικού διαστήματος περίπου είκοσι ετών, οι αρχές σχεδιασμού ιστοσελίδων και UX έχουν προχωρήσει σχεδόν πέρα από κάθε αναγνώριση-σε σημείο που οι ιστότοποι του 1999 θα μπορούσαν να είναι και ζωγραφιές σπηλαίων.
Χρειάζεστε βοήθεια με την εικόνα της επιχείρησή σας ή τον ιστότοπο σας;
Εάν δεν έχετε έναν ιστότοπο για την επιχείρησή σας, ή χρειάζεστε βοήθεια με την online εικόνα και παρουσία σας ελάτε τώρα σε επικοινωνία με τους ειδικούς της Grafique.gr για μια δωρεάν προσφορά.
Πηγή awwwards.com